در مطالعات زمين شناسى واحدهاى سنگى در صحرا مورد بررسى قرار گرفته وبا استفاده از شواهد صحرايى واطلاعات نقشه هاى زمين شناسى تشکيل به شکلى اوليه تعيين مى گردد.به منظور تعيين سن دقيق وتعيين محيط رسوبى نمونه بردارى هاى ديرينه شناسى صورت مى گيرد که رعايت نکات زير در حين نمونه بردارى ضرورى است:

• از واحدهاى رسوبى سخت وفسيل دار مهم منطقه دست کم يک نمونه با ابعاد 5*5*10(سانتيمتر مکعب) جهت تهيه مقطع نازک برداشت شود.
• از سنگ هاى رسوبى نرم (رس، رس هاى ماسه اى ، مارن ،مارن کمى آهکى ،آهک مارنى ، ماسه هاى رسى ،سيلت، شيل)به منظور شستشو وتفکيک فسيل هاى فرامينيفر و استراکود دست کم يک نمونه به وزن تقريبى 200 گرم اخذ شود.
• در مورد سنگ هاى رسوبى نرم، درب کيسه هاى نمونه بايد محکم بسته شود به طورى که تا رسيدن آنها به آزمايشگاه احتياجى به باز کردن آنها نباشد.
• لازم است موقعيت چينه شناسى نمونه ها معلوم باشد لذا ويژگى هاى چينه شناسى و زيست چينه اى نمونه ها(شامل ترکيب سنگى واحد ،ضخامت ،ليتولوژى واحد بالايى وپايينى ونوع همبرى با آنها،سن احتمالى واحد ،ساختمان هاى رسوبى ،وجود يا عدم وجود ماکرو وميکروفسيل و.....) را در دفترچه صحرايى ثبت کنيد.

براى استحصال ميکروفسيل ها از رسوبات دربرگيرنده روش هاى مختلفى وجود دارد که هرگروه از آنها به روش خود آماده سازى مى شوند. به طور کلى از ميکروفسيل هاى فرامينيفر مقطع نازک و فرم آزاد تهيه مى شود،مقطع نازک آنها با ميکروسکوپ نورى وفرم هاى آزاد آنها همانند ،استراکودها ،کنودونت ها وراديولرها با ميکروسکوپ بينوکولار مطالعه مى شوند وبالاخره اينکه اسلايد پالينومورف ها توسط ميکروسکوپ نورى بررسى ومطالعه مى گردند.

ميکروفسيل ها در سنگ هاى رسوبى مختلفى يافت مى شوند واگر گروهى خاص از ميکروفسيل ها را در نظر داشته باشيم بايد از سنگ هاى سخت تا نيمه سخت مثل سنگ آهک نمونه بردارى کرد.براى تهيه فرم آزاد از استراکودها وفرامينيفرها بايد از رسوبات نرم تا نيمه سخت مثل شيل ومارن استفاده نمود. براى مطالعه نانوفسيل ها مى بايست از مارن شيل، آهک مارنى وماسه سنگ هاى گلوکونيتى نمونه بردارى کرد.کنودونت ها بيشتر از سنگ آهک آماده سازى وتفکيک مى شوند .راديولرها از چرت وسنگ هاى سيليسى به دست مى آيند ونهايتاً اينکه براى تهيه اسلايد از پالينومورف ها بايد از رسوبات نرم تا نيمه سخت مثل شيل واسليت(دگرگونى درجه پائين ) استفاده نمود.