واژه فسيل (سنگواره) از کلمه لاتينی فسيلس گرفته شده که به معنای درآوردن چيزی از طريق حفاری است. موضوعی که مورد مطالعه اين علم قرار می گيرد شامل بقايا يا نشانه های حيوانات و گياهانی است که زمانی بر روی کره زمين می زيسته اند.
کليات
الف ) علم ديرينه شناسي (Paleontology)
واژة پالئونتوژي از سه كلمه پالئوس (Paleos) به معني قديمي ، اُنتا (Onta) به مفهوم موجودات و لوگوس (Logos)  به معناي شناخت تركيب شده است و منظور علم و شناسائي تمام موجودات زنده در زمانهاي گذشته زمين شناسي با توجه به ساختمان ،‌روابط ارثي و ژنتيكي ، رده بندي و تكامل آنان مي باشد.
علم پالئونتولوژي اصولاً شامل دو قسمت است:
1. پالئوزئولوژيPaleozoology)( : كه دربارة‌ جانوران گذشته زمين بحث و تحقيق مي شود. به اين علم امروزه پالئونتولوژي جانوري اطلاق مي شود.
2. پالئوبوتاني (Paleobotany)  : كه علم بررسي گياهان در ادوار مختلف زمين شناسي است. پالئونتولوژي جانوري خود به دو بخش ديرينه شناسي بي مهره گان (Invertebarte Paleonetology) و ديرينه شناسي مهره داران (Vertebrate Paleonetology) تقسيم مي گردد. سرانجام رشته ديگري از فسيل شناسي به نام ميكروپالئولوژي (Micropaleonetology) خوانده مي شود كه مطالعة فسيلهاي ميكروسكپي اعم از جانوري يا گياهي را شامل مي گردد.

فسيل شناسي
فسيل‌شناسي بحث دربارة گياهان و جانوراني است كه سابقاً ‌در سطح زمين زندگاني كرده اند بقايا و اثراتي را كه از گياهان و جانوران در ته نشين هاي مختلف زمين ديده مي شود فسيل مي نامند بنابراين فسيل شناسي را مي توان به دو قسمت تقسيم نمود:
1-فسيل شناسي گياهان
2- فسيل شناسي جانوران